Hee lieve allemaal,
wauw, de afgelopen dagen waren heel erg heftig! Ik heb één week 24/7 aan de zuurstof gezeten om me goed te voelen. Nu ben ik alweer 4 dagen ervan af en het gaat redelijk wat betreft mijn saturatie. In rust zit ik nu rond de 92 en dit is goed te doen. Als het nodig is kan ik gewoon volgens mijn verpleegkundige 2 liter zuurstof pakken zolang ik maar geen hoofdpijn krijg. Met inspanning is het wel zo dat hij snel onder de 90% daalt maar nu probeer ik mijn inspanning te beperken tot zover het kan. Woensdag 29 januari moet ik weer voor controle en dan even mijn klachten bespreken.
Het zit de afgelopen tijd best tegen en alles komt na elkaar! 20 januari is lieve Alie overleden op 39 jarige leeftijd! Veel te jong en wat zal ik onze gesprekken missen. Lieve Alie, rust zacht mooi mens!
Gisteren was het een hele zware dag. Ik werd smiddags gebeld door papa dat oma in het ziekenhuis lag. Ik werd voorbereid dat oma het weekend niet zal halen en dit was schrikken. Er komen veel vragen naar boven. Hoe komt het? Waarom? En nu? Kan ik naar haar toe? Papa vond het belangrijk voor ons als kleinkinderen om oma nog eens te zien en die avond zijn we dan ook naar oma gegaan om eigenlijk een beetje 'afscheid' te nemen omdat het echt heeeel slecht ging. Ik wou en kon geen afscheid nemen en heb haar verteld dat ik ontzettend veel van haar hou en dat ze door moet blijven gaan met vechten! Ik heb oma's hand stevig vast gehouden en door haar haren gekriebeld wat ze heerlijk vind. Door de vermoeidheid viel ze steeds weg en schrok ze wakker omdat ze heeel bang is. Oma ligt op de IC met een zware longontsteking. En daarbij heeft ze een heel zwak hart. De longontsteking en haar slechte hart zorgen voor een hele slechte saturatie en daarvoor lag ze aan de kap- beademing ter ondersteuning. Lag? Jups lag. Ze is zn vechter dat ze met heeeeelee kleine stapjes vooruit gaat. Ze is nog niet uit de kritieke toestand maar de cijfertjes krikken innieminie zachtjes omhoog. Wat een vechter mijn lieve oma. Ze is er nog lange niet en daarom blijf ik ook duimen dat ze het gaat redden, maar je weet maar nooit hoe het nu verder gaat! Ze heeft nu nog een slang voor extra zuurstof vertelde papa vanavond en hopelijk krikt ze gauw omhoog.. De kaarsjes blijven iig branden, mijn duimen blijven draaien en ik bid, bid en nog eens bid voor haar dat mijn lieve oma het gaat redden!!
Verder gaat het redelijk, ben blij dat ik woensdag weer voor controle mag komen in het ziekenhuis! Ben zeer benieuwd hoe mijn longfunctie momenteel is.. Vanavond maar wel optijd naar bed want ik slaap de laatste tijd best slecht en nu alles met oma, het sloopt me !!
Ik wil iedereen enorm bedanken die voor mijn oma, mij en mijn familie duimen draaien, kaarsjes branden en aan het bidden zijn! Mn oma is een vechter..
Veel liefs Saskiaxxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten