Nu ik momenteel even wifi heb kan ik het laatste, aller laatste blogje met jullie delen, een aantal foto's van onze kids, onze poeze kids! Ook nog twee foto's van kerstavond met mn liefje en eerste kerstdag met mn mama..
Ik wens jullie een prettige jaarwisseling en tot volgend jaar lieve allemaal <3
Dikke zoen x
Hee allemaal,
28 november heb ik jullie bijgebabbeld over hoe het ging. Het blogje daarna was aan oude oma gericht en twee weken geleden was de begrafenis. Die was verdrietig maar heel mooi.. Ondertussen zijn matt en ik weer maar het graf geweest en ik heb er een lantaarntje neer gezet met een kaartje en kaarsje erin, kan ik die iedere keer als we komen aansteken!
Lichamelijk gaat het niet top.. We hadden vorige week controle in Groningen en mn longfunctie is gelukkig stabiel 30%, alleen de klachten worden duidelijk meer; hoesten, meer slijm, snel benauwd, moe waardoor ik heel veel slaap en zo nu en dan verhoging. Ik hoop totaan de volgende controle te rekken maar sowiesode feestdagen.
Wat heb ik er zin in!! Woehhooee... Kerstavond zijn mn schoonouders en mama hier eten, we gaan gourmetten met zn vijven, en daarna gaan we kadoootjesss uit pakken. Dat geeft vast veel energie!!
Mama halen we iig dagje eerder op, kan ze me helpen met huishouden en alles klaar zetten, blij blij blij!!!
Dit zal mn laatste blogje worden van 2014 en wil daarom echt iedere lezer fijne kerstdagen wensen en een gelukkig nieuwjaar.
Veel liefs en tot 2015 lieve allemaal!!
Liefs Saskiaxxx
Waaaaa vergeet het bijna te zeggen. Wat erg!!! Matt en ik hebben gezinsuitbreiding.. We hebben twee nieuwe poesjes erbij in ons gezin; Uk en Puk, twee zusjes ze zijn nu bijna 5 maand oud .. Ze zijn hier nu twee weken en ze voelen zich erg thuis! Zoals ik nu al kan zien. Is er een verliefd stelletje in de toekomst, kleine Uk is iig erg gecharmeerd van Skip !!
Ik moet even van me af schrijven, nouja typen in dit geval dus doe ik dat maar hier..
Vanavond samen met familie en mn lieve schat naar de aula geweest om u te zien.. Ik vond het moeilijk, want dit was niet hoe ik onze eerste ontmoeting na 6 jaar had voorgesteld..
Twee weken geleden spraken we namelijk af om u te verrassen, voor uw 101ste verjaardag, om u en mij te herenigen.. Helemaal blij en opgewonden vertelde ik tegen vrienden dat we naar u toe zouden gaan, mn overgroot- oma (oude oma) van bijna 101 jaar, want dat kan immers niet iedereen zeggen !! Ik begon te fantaseren; lekker knuffelen, samen lachen en veel praten, praten en praten en 6 jaar in grote lijnen inhalen en doornemen...
De dag voordat u 101 zou worden, hoorde ik dat u zo gelachen had met visite en mede bewoners in het verzorgingshuis, dat was fijn om te horen. En ik begon nog meer zin te krijgen in zaterdag..
De ochtend op uw verjaardag (vrijdag 5 dec.) vertelde ik mijn Facebook vriendjes dat u jarig was en we u zouden gaan verrassen die dag erop (zaterdag 6 dec.), ik kreeg lieve en leuke reacties zoals; 'gefeliciteerd', 'veel plezier', 'geniet ervan', 'ze zal het vast fijn vinden om je te zien' etc., deze reacties deden me goed en kreeg nog meer zin in om u te zien...
Mam belde die ochtend, u lag in het ziekenhuis, allebei erg geschrokken want er stond hartaanval op papier die opa en oma achter gelaten hadden op de keukentafel, het ging dus niet goed en ik moest er rekening mee houden dat we u verjaardag veel later gingen vieren. Teleurstellend maar uw gezondheid gaat natuurlijk voor. Ik brandde een kaarsje en moest afwachten totdat mama meer nieuws had..
Al gauw belde mama weer, u mocht alweer terug naar huis om toch uw verjaardag te vieren, vele dingen waren 'uitgesloten' volgens hun en was het een verkoudheidje die u flink te pakken had.. Stiekem had ik hoop om u toch nog te zien de volgende dag, maar mam zei al gauw dat dat er niet in zat.. U was erg afwezig, kon niet praten en slikken ging moeilijk door al het slijm.. Toch hadden we hoop dat u op zou knappen!!
Maar helaas, nog geen 6u later belde mama dat u overleden bent.... daar ging mijn fantasie aan een filmpje voorbij; geen knuffel, geen praatje en geen moment van hard op lachen mét u in het verzorgingshuis..
Dit is dan onze eerste ontmoeting in 6 jaar ; u bent nog steeds klein zoals 6 jaar geleden, nog steeds zo grijs zoals 6 jaar geleden en ziet er zo vriendelijk uit zoals u altijd naar ons bent geweest. U ligt alleen in een kist, in een aula van een uitvaartcentrum, iets wat ik totaal niet had verwacht en vooral niet twee weken geleden.. Maar lieve oude oma, ik kan u vertellen, ik ben trots op u, u hebt zn mooie leeftijd, giga respect!!! Gelukkig hoor ik vele verhalen over u die mijn gezicht, net zoals die van u vanavond in de kist ; laat lachen !
Vooral de zin die mama regelmatig zei tegen me ; 'oude oma vroeg vandaag weer naar je' deed me goed en laat me telkens als ik eraan denk opvrolijken..
Ondanks dat ik u 6 jaar niet heb gezien en onze ontmoeting na 6 jaar niet waar heb kunnen maken;
Ik hou van u oude oma, rust in vrede 💖
