Mini update 31 mei 2015

Drie dagen na ons auto ongeluk hebben we een nieuwe gekocht. Dit is hem geworden

....

Ook vond ik dat onze poessies weer verwent konden worden! Dat heb ik dus even flink uitgepakt, we hebben een nieuwe krappaal in huis. En ooh wat zijn ze happy, op naar mooie scherpe nageltjes.......

Onze Hashtag is alweer 22 daagjes oud. Wat vliegt het voorbij. Hij drinkt goed bij mama en ook heeft hij zn oogjes helemaal los. Wauw wat een dotje he?! 

Het gaat al paar dagen niet lekker met me. De twijfel om te bellen met Groningen is er soms. Maar moet zeggen dat als ik de volgende dag wil bellen, dat het vaak beter gaat......... 

Skip is helemaal 'in to mama' en is in bed alleen maar bij mij te vinden. Naast me, bij mn voeten maar erg vaak op me.. Hij is al sinds kitten mijn bodyguard! Als kitten maakte hij me vaak wakker door zijn gesnuffel als ik even raar droomde of hoestte, dat doet hij nu anders, hij ploft zich op me neer en ik moet zeggen 5,5kg is dan best veel.... Maar het is zn schat!! Skippie is ondertussen alweer 1 jaar en 1 maand, al papa en nog steeds mijn grote vriend! Daarom heb ik een afspraak bije dierenarts gemaakt voor aankomende woensdag om eventjes skippie onder handen te nemen. Mn klokkenspel gaat eruit, no more baby's! Eigenlijk wouden we wachten maar Skip begint erg te schreeuwen, dit komt omdat hij heeeeeeeeeeeeeeeel graag een meisje wil uhmmm hoe zeg ik het netjes, wil verleiden ;-) dus om mijn nachtrust terug te krijgen doen we ; hakkie takkie weg met zn zakkie ! Nou genoeg over mn ventje, ik ga slapen! Heb een heerlijk weekend met mn lieve schat,  morgen nog 1 dag genieten!! Woehooee.. Weltrusten xxx

vervolg 20 mei 2015..

Dachten we  gisteren lekker naar huis te kunnen waren de plannen toch iets anders dan verwacht van karma, moeder natuur of wie dan ook,  het was iig niet onze keus. Matt en ik reden over duitse autobaan terug, ik had net mijn blog geupload over de controle in Groningen, zoals altijd rijden we deze weg terug en na ongeveer 15 minuten moesten we uitwijken (uit fatsoen) voor een auto en hun passagiers die op dat momet op de vluchtstrook stonden. Eenmaal net over de helft vande weg lag er ineens ijs op de weg en de auto begon te slippen. Erg schrikken en toch heeft matt de auto nog 'beetje kunnen besturen' (door een slipcursus aantal jaar geleden), tot zover dat kan op ijs....  De auto heeft 2 x de vangrail geraakt en in totaal 4 pirouette's gedraait over de autobaan en toen stonden we stil; als stil staande spookrijders, met de neus naar het overige verkeer. Ik was zelf totaal in paniek maar Matt handelde al snel. Auto naar de vluchtstrook geduwd en ik moest uit de auto, dit ging niet zonder een traan want alle emoties kwamen op dat moment boven. Vriendjelief kon goed reageren en heeft toen de bumper in stukjes van de weg geplukt. Ik was ondertussen de auto uit en had het gele hesje aan. Matt heeft de auto naar gekeken en we konden verder op de lager tempo. En toen kwam het volgende drama; de auto weer in om verder te gaan (naar parkeerplaats!); 'jaaaa daag' was mn antwoord. 'ik ga er niet weer in, nooit weer' maar toch na aandringen van vriendje ben ik ingestapt met heeeel veel tranen en hebben we de 'schade' op de parkeerplaats verderop bekeken. Tering jantje, arme auto dacht ik nog... Wat een klap was dat!!  We hebben snel even papa gebeld en volgens hem konden we wel door rijden alleen op een laag tempo. Dus de eerste beste afslag zijn we richting NL gegaan en tot onze verbazing ging het rijden erg goed met rare blikken van voorbijgangers. Zelfs zo goed dat we thuis hebben gered.  Achteraf komen zoveel dingen 'binnen' in onze gedachten. We blijven maar herhalen dat het een giga klap was en dat we blij zijn dat we nog leven en dat we hier totaal niks aan konden doen.. Gelukkig konden we daarna lachen want matt's reactie was (toen we in de slip raakten!) 'schatje hou je vast', en tegelijkertijd pakte hij mn han!!  Die lieve schat, ben je een toppertje schat, jij held van mij, dit hebben we ook overleeft..

Nu samen opzoek naar een nieuwe auto!
Daag paseo, je hebt ons overal goed gebracht!

20 mei 2015; update controle dagje!

Update'je ziekenhuis 20 mei 2015;

Als eerst was vandaag longfunctie aan de beurt, het ergste van de hele dag. Deze viel niet tegen maar is zoals ik verwacht had. Ietsiepietsie omlaag gegaan! Van 1.00 liter naar 0.94liter (28%), daarna was de diëtist aan de beurt. Ze was enigsinds tevreden al moet ik wel nog 2 a 3 kilo aankomen, dit weer met bijvoeding en eventueel 1/2l voeding over de nacht of overdag bijspuiten ! Daar gaan we ons best maar weer voor doen.. De transplantatie dokter volgde daarna, na even gepraat te hebben, hebben we de wachtlijst bekeken en dat gaf toch wel weer hoop dat het wachten niet al te lang meer hoeft te duren!! Ongeveer geteld staan er in NL 8 voor me met dezelfde 'maat' en bloedgroep waarvan 3 (van de 8) in Groningen.. Dat hoeft dus niet al te lang meer duren tot een oproep ?!! Daarna kwam CF verpleegkundige en hebben even bijgepraat maar er was niks bijzonders. Tussendoor ECG, MRI en echo van mn hart gehad (dit ging goed voor het onderzoek waarvoor ik gevraagd ben!, op het dagcentrum is mijn porth a cath mooi doorgespoeld en daarna ook nog even gepraat met mn nieuwe CF dokter op de poli en we zijn het beiden eens dat een infuus kuur niet al te lang meer voor de deur staat te wachten. Het is alleen aan mij wanneer ik het echt nodig vind, gelukkig mag ik dit zelf bepalen! De dag was lang genoeg in het hoge noorden, nu opweg naar huis met mijn liefde naar onze harige liefdes toe . Kusx

15 mei 2015; update'je :)

Wauw, wat is mijn blog verwaarloosd!! Mijn welgemeende excuses.. Vaak zeg ik; geen bericht goed bericht! Aan de ene kant klopt dit helemaal maar nu is de energie om mijn blog bij te werken ver te zoeken! Dit komt door meerdere dingen.. Na de afgelopen ziekenhuis opname ging het redelijk met me, de kuur had me geholpen om de longontsteking weg te werken maar meer deed het dan ook niet.. Nou moest ik dat ook niet gaan verwachten zoals de dokter zei maar toch hoop je het ergens wel. Ik loop de ene dag wel door in ons leventje maar sta regelmatig ook stil merk ik.. Erg wennen maar probeer mn zinnen dan op iets anders te zetten dit lukte... 

Heel maart en april hebben voor ons in teken gestaan van de zwangerschap van Puk. Puk was zwanger van ons  Skippie!! De dracht heeft precies 9 weken geduurt.. Melissa en ik hebben al enige tijd geleden afgesproken om samen een tattoo te laten zetten. Dit hebben we in april gedaan en het bijwerken stond gepland op de dag dat Puk uitgerekend zou zijn. We gingen die dag weg en er was nog niks aan de hand. Tot Matt me belde.... Pukkie was bezig met de bevalling. Om een lang verhaal kort te maken (want de bevalling was verre van prettig!) hebben we een prachtige mini mannetje erbij in onze poeze familie. We hebben hem de naam Hashtag gegeven en het gaat erg goed! Meneer is nu een week oud en drinkt goed.. Hij weegt momenteel 221gram en we zijn de kritische 1e week voorbij, godzijdank! Op naar een prachtig mooi mannetje, iedereen op mijn Facebook heeft hem al gezien maar hieronder staan een aantal foto's !! We zijn verliefd... 

Aankomende 20 mei moet ik voor controle naar Groningen . Dit word een giga lange dag want we hebben gewone CF poli, daarbij nog transplantatie poli en nog een extra afspraak bij de cardioloog voor mn hart en een bepaald onderzoek! Zie er best tegen op maar moet het op me af laten komen.. 

Nogmaals mijn excuses voor zn late update maar de energie is foetsie! 

Hopelijk tot gauw lieve allemaal xxx